Uczestnicy

Kierownik projektu
Antropolodzy
Archeolodzy
Archeozoolodzy
Etnolodzy
Geografowie
Historycy
Historycy sztuki
Paleobotanicy
Analizy specjalistyczne

Kierownik projektu

dr hab., prof. UR Marcin Wołoszyn

Archeolog, historyk/mediewista (zob. wikipedia.pl). Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (Instytut Archeologii – 1995; Instytut Historii – 1997). W latach 1997-2015 pracownik Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, od 2004 r. pracownik Instytutu Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Stypendysta Fundacji im. A. von Humboldta (2011-2013).
Specjalizuje się w badaniach nad relacjami średniowiecznej Polski z obszarem cywilizacji bizantyńsko-ruskiej w świetle źródeł archeologicznych, numizmatycznych i pisanych (doktorat 2003; habilitacja 2014).
Autor/współautor lub też redaktor/współredaktor ponad 100 publikacji naukowych (zob. academia.edu), m.in.:
1). M. Wołoszyn (red.)
2009. Byzantine Coins in Central Europe between the 5th and 10th Century, Kraków.
2). M. Salamon, M. Wołoszyn, A. Musin, P. Špehar, M. Hardt, M.P. Kruk, A. Sulikowska-Gąska (red.)
2012. Rome, Constantinople and Newly-Converted Europe: Archaeological and Historical Evidence, Kraków-Leipzig-Rzeszów-Warszawa, t. I-II.
3). M. Wołoszyn
2014. Theophylaktos Simokates und die Slawen am Ende des westlichen Ozeans – die erste Erwähnung der Ostseeslawen? Zum Bild der Slawen in der frühbyzantinischen Literatur = Teofilakt Simokatta i Słowianie znad brzegu Oceanu Zachodniego — najstarsze świadectwo obecności Słowian nad Bałtykiem? Przyczynek do studiów nad obrazem Słowian w literaturze wczesnobizantyńskiej, Kraków.
4). M. Florek, M. Wołoszyn (red.)
2016. The early medieval settlement complex at Czermno in the light of results from past research (up to 2010). Material evidence = Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Czermnie w świetle wyników badań dawnych (do 2010). Podstawy źródłowe, Kraków-Leipzig-Rzeszów-Warszawa, t. I-II.

Antropolodzy

dr Agata Cieślik

Antropolog. Od 2014 r. zatrudniona w Zakładzie Antropologii Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN im Ludwika Hirszfelda we Wrocławiu. Wcześniej związana z Katedrą Biologii Człowieka Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie w 2012 roku obroniła pracę doktorską.
Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół zagadnień związanych z badaniami materiałów szkieletowych,
w szczególności na możliwościach badań stanu zdrowia populacji historycznych oraz morfologicznych analizach porównawczych. Odbyła półroczny staż badawczy w Zurychu w ramach Programu KNOW zorganizowanego przez Wrocławskie Centrum Biotechnologii, brała również czynny udział w pracach wykopaliskowych na stanowiskach archeologicznych z terenu Polski oraz za granicą, m.in. na stanowisku jaskiniowym Karin Tak w Republice Artsakh (dawniej Górski Karabach). Obecnie specjalizuje się w zagadnieniach związanych z paleopatologią, medycyną ewolucyjną oraz antropologią sądową.
Autorka/współautorka publikacji naukowych m.in.:
1). W. Nowaczewska, A. Wiśniewski, A. Cieślik, M. Bonar, P. Dąbrowski
2015. The mystery of the Siemonia skull (poland): from the paleolithic to the middle ages, (w:) S. SÁZELOVÁ, M. NOVÁK, Al. MIZEROVÁ (red.), Forgotten Times and Spaces: New perspectives in paleoanthropological, paleoetnological and archeological studies, Brno, 507-519.
2). A. Cieślik
2017. Evidence of tuberculosis among children in medieval (13th-15th century) Wrocław: A case study of hip joint tuberculosis in a juvenile skeleton excavated from the crypt of the St. Elizabeth church, Anthropological Review, vol. 80, 219-231.
3). A. Cieślik, P.Dąbrowski, M. A. Przysiężna-Pizarska
2017. The face of conflict: Significant sharp force trauma to the mid-facial skeleton in an individual of probable 16th–17th century date excavated from Byczyna, Poland, International Journal of Paleopathology, 75-78.
4). W. Nowaczewska, U. Łapicka, A. Cieślik, P. Biecek
2017. The relationship of cranial, orbital and nasal cavity size with the morphology of the supraorbital region in modern homo sapiens, Anthropologischer Anzeiger, vol. 74, 247-262.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

prof. dr hab. Barbara Kwiatkowska

Antropolog. Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego (doktorat – 1993, habilitacja – 2005). W latach 1981-1986 zatrudniona w Zakładzie Antropologii PAN we Wrocławiu, a następnie w latach 1986-2009 w Zakładzie/Katedrze Antropologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 2009 r. pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze Antropologii Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Pełni funkcję prodziekana
ds. kierunku Biologia i Biologia człowieka na Wydziale Biologii i Hodowli Zwierząt (od roku akademickiego 2012/2013).
Zainteresowania naukowe dotyczą: badań populacji historycznych na podstawie ludzkich materiałów szkieletowych, paleopatologii, rekonstrukcji głów na podstawie czaszek, auksologii i promocji zdrowia populacji współczesnej. Najnowsze zainteresowania dotyczą możliwości wizualizacji materiałów szkieletowych przy pomocy skanera 3D i rekonstrukcji wyglądu przyżyciowego na podstawie czaszek, przy wykorzystaniu współczesnego oprogramowania. W swoim dorobku posiada 80 prac oryginalnych autorskich i współautorskich (zob. researchgate.net), m.in.:
1). B. Kwiatkowska
2005. Mieszkańcy średniowiecznego Wrocławia – ocena warunków życia i stanu zdrowia w ujęciu antropologicznym, Wrocław.
2). A. Tomaszewska, J. Tomczyk, B. Kwiatkowska
2013. Characterisation of the supraorbital foramen and notch as an exit route for the supraorbital nerve in populations from different climatic conditions, HOMO – Journal of Comparative Human Biology 64 (1), 58-70.
3). A. Tomaszewska, B. Kwiatkowska, R. Jankauskas
2015. Is the area of the orbital opening in humans related to climate?, American Journal of Human Biology 27:6, 845-850.
4). A. Gawlikowska-Sroka, J. Szczurowski, B. Kwiatkowska et al.
2016. Concha bullosa in paleoanthropological material. Advances in experimental medicine and biology 952, 65-73.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

dr hab. prof. nadzw. Sławomir Kozieł

dr Katarzyna Kuźniarska

dr Aleksandra Lisowska-Gaczorek

Antropolog. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (doktorat – 2017). Od 2018 roku zatrudniona w Zakładzie Chemii Środowiskowej Instytutu Ekologii i Bioetyki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
Zainteresowania naukowe skupiają się wokół wykorzystania analiz trwałych izotopów w badaniach materiału biologicznego (archeologiczne szczątki kostne). Z wykorzystaniem metod chemicznych dr Lisowska-Gaczorek bada związek pomiędzy biologią, kulturą i środowiskiem, koncentrując się na rekonstrukcji diety, pochodzenia i migracji ludności zarówno na poziomie indywidualnym jak i populacyjnym.
Autorka/współautorka publikacji naukowych (zob. researchgate.net) m.in.:
1). A. Lisowska-Gaczorek, S. Kozieł, B. Cienkosz-Stepańczak, K. Mądrzyk, J. Pawlyta, S. Gronkiewicz, M. Wołoszyn, K. Szostek
2016. An analysis of the origin of an early medieval group of individuals from Gródek based on the analysis of stable oxygen isotopes,
HOMO 67, 313-327.
2). B. Cienkosz-Stepanczak, A. Lisowska-Gaczorek, E. Haduch, R. Ellam, G. Cook, J. Kruk, S. Milisauskas, S. Kozieł, K. Szostek
2017. Nitrogen and Strontium Isotopes as Tools for the Reconstruction of Breastfeeding Practices and Human Behavior – A Neolithic Collective Grave in Bronocice (Poland), Collegium Antropologicum 41, 133-141.
3). G. Osipowicz, H. Witas, A. Lisowska-Gaczorek, L. Reitsema, K. Szostek, T. Płoszaj, J. Kuriga, D. Makowiecki D., K. Jędrychowska-Dańska, B. Cienkosz-Stepańczak B.
2017. Origin of the ornamented bâton percé from the Gołębiewo site 47 as a trigger of discussion on long-distance exchange among Early Mesolithic communities of Central Poland and Northern Europe, PLoS One 12, 10: e0184560.
4). Ł. Oleszczak, A.P. Borodovskiy, K. Szostek, A. Lisowska-Gaczorek, S. Kozieł, J. Pawlyta, S.S. Tur, B. Cienkosz-Stepańczak
2018. The Origin of Culturally Diversified Individuals Buried in the Early Iron Age Barrow Cemetery at Chultukov Log-1 (Upper Altai) in Light of the Analysis of Stable Oxygen Isotopes, Collegium Antropologicum 42 (1), 1-11.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

prof. dr hab. Krzysztof Szostek

Archeolodzy

dr Michał Auch

Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”; wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie), część II. Dokończenie prac dokumentacyjnych”.

mgr Jolanta Bagińska

Archeolog. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Od 1984 roku pracownik Muzeum regionalnego w Tomaszowie Lubelskim. Specjalizuje się w badaniach nad osadnictwem kultury ceramiki sznurowej na Grzędzie Sokalskiej.
Autorka/współautorka publikacji naukowych m. in.:
1). Machnik, J. Bagińska, W. Koman
2001. Nowa, synkretyczna grupa kultury ceramiki sznurowej w Polsce środkowo – wschodniej, (w:) B. Ginter, B. Drobniewicz, B. Kazior, M. Nowak, M. Poltowicz (red.), Problemy epoki kamienia na obszarze Starego Świata. Księga Jubileuszowa dedykowana profesorowi Januszowi K. Kozłowskiemu, Kraków, 389-400.
2). J. Machnik, J. Bagińska, W. Koman
2009. Neolityczne kurhany na Grzędzie Sokalskiej w świetle badań archeologicznych w latach 1988 – 2006, Kraków.
3). J. Bagińska, W. Koman
2011. Wyniki badań kolejnych kurhanów kultury ceramiki sznurowej na Grzędzie Sokalskiej, (w:) H. Kowalewska-Marszałek, P. Włodarczak (red.), Kurhany i obrządek pogrzebowy w IV – II tysiącleciu p.n.e., Kraków-Warszawa, 371-396.
4). J. Bagińska, M. Piotrowski, M. Wołoszyn (red.)
2012. Czerwień – gród między Wschodem a Zachodem. Katalog wystawy, Tomaszów Lubelski-Leipzig-Lublin-Rzeszów.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”; wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie), część II. Dokończenie prac dokumentacyjnych”.

mgr Anna Bochnak

Funkcja: wykonawca w grancie „Sfinks słowiańskiej sfragistyki – plomby typu drohiczyńskiego z Czermna na wschodnioeuropejskim tle porównawczym”.

prof. dr hab. Andrzej Buko

Funkcja: konsultant w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”; konsultant w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie), część II. Dokończenie prac dokumentacyjnych”.

dr Tomasz Dzieńkowski

Archeolog, absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (1996). W latach 1996-2012 pracownik firmy prywatnej na stanowisku archeologa. W ramach współpracy z warszawskim IAE PAN uczestniczył w 3 interdyscyplinarnych projektach naukowych. W 2011 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych (IAE PAN). Od 2013 roku adiunkt w Instytucie Archeologii UMCS w Lublinie. W latach 2014-2015 kierownik projektu MKiDN zakończonego monografią stanowiska. W latach 2013-2018 uczestnik 2 międzynarodowych projektów naukowych. Zainteresowania badawcze koncentrują się wokół problematyki polsko-ruskiego pogranicza polityczno-kulturowego.
Autor lub współautor kilkudziesięciu publikacji naukowych, m.in.:
1). T. Dzieńkowski
2012. Das mittelalterliche Chełm im Lichte archaologischer Quellen, (w:) A. Rozwałka (red.), Archaeology in a town, a town in archaeology, Analecta Archaeologica Ressoviensia 7, Rzeszów, 371-458.
2). T. Dzieńkowski (red.)
2016. Horodysko. Od epoki kamienia do wczesnego średniowiecza, Lublin.
3). R. Dobrowolski, J. Rodzik, P. Mroczek, P. Zagórski, K. Bałaga, M. Wołoszyn, T. Dzieńkowski, I. Hajdas, S. Fedorowicz
2018. Environmental conditions of settlement in the vicinity of the mediaeval capital of the Cherven Towns (Czermno site, Hrubieszów Basin, Eastern Poland), Quaternary International https://doi.org/10.1016/j.quaint.2018.05.042
4). T. Dzieńkowski
2018. Early Medieval settlement in the area of the mouth of the Huczwa river to the Bug river in the light of surface surveys and research excavations, as well as stray finds, (w:) M. Wołoszyn (red.), The early medieval settlement complex at Gródek upon the Bug River in the light of results from past research (1952-1955). Material evidence = Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Gródku nad Bugiem w świetle wyników badań dawnych (1952-1955). Podstawy źródłowe, U źródeł Europy Środkowo-Wschodniej = Frühzeit Ostmitteleuropas 4, Kraków-Leipzig-Rzeszów-Warszawa, 75-138.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”; wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie), część II. Dokończenie prac dokumentacyjnych”.

dr hab. Marek Florek

Archeolog, historyk. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Od 1981 roku pracownik służb ochrony zabytków, kolejno w Tarnobrzegu, Przemyślu, obecnie w Delegaturze w Sandomierzu Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Kielcach (od 2004 r.na część etatu); od 2004 r. pracownik Instytutu Archeologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Specjalizuje się w badaniach nad osadnictwem ziemi sandomierskiej w średniowieczu oraz obrządkiem pogrzebowym w pradziejach i średniowieczu w Europie Środkowej i jego znaczeniu w badaniach nad zróżnicowaniem społecznym i etnicznym ówczesnych społeczeństw (doktorat 2001; habilitacja 2016).
Autor/współautor ponad 300 publikacji naukowych (zob. academia.edu), m.in.:
1). M. Florek
2005. Sandomierski ośrodek grodowo-miejski w średniowieczu, Warszawa.
2). M. Florek
2008. Issues concerning the existence and functions of the so-called great kurgans in Małopolska in early phases of the Early Middle Ages/Zagadnienie istnienia i funkcji tzw. Wielkich kurhanów w Małopolsce w starszych fazach wczesnego średniowiecza, Analecta Archaeologica Ressoviensia 3, 273-307.
3). M. Florek, M. Wołoszyn (red.)
2016. The early medieval settlement complex at Czermno in the light of results from past research (up to 2010). Material evidence = Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Czermnie w świetle wyników badań dawnych (do 2010). Podstawy źródłowe, Kraków-Leipzig-Rzeszów-Warszawa, t. I-II.
4). M. Florek
2017. Lublin między VIII a XIII wiekiem w świetle badań archeologicznych, Rocznik Lubelski 43, 13-41.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

mgr Iwona Florkiewicz

Archeolog. Absolwentka Uniwersytetu Rzeszowskiego (Instytut Archeologii – 2004). Od czerwca 2017 r. pracownik Instytutu Archeologii UR w ramach „Filioque”. Stypendystka Fundacji Pro Archaeologia Saxoniae, stypendium Gerharda Bersu (2017-2018).
Autorka/współautorka lub też współredaktorka ponad 20 publikacji naukowych lub popularnonaukowych a także recenzji (por. academia.edu), m.in.:
1). M. Wołoszyn, I. Florkiewicz, T. Dzieńkowski, S. Sadowski, E. M. Nosek, J. Stępiński
2016. Cherven before Cherven Towns. Some remarks on the history of the Cherven Towns area (eastern Pland) till the end of 10 th century, (w:) Á. Bollók, G. Csiky, T. Vida (red.), Zwischen Byzanz und der Steppe. Archäologische und historische Studien: Festschrift für Csanád Bálint/Between Byzantium and the Steppe: Archaeological and Historical Studies in Honour of Csanád Bálint on the Occasion of His 70th Birthday, Budapest, 691-718.
2). I. Florkiewicz, A. Urbański
2016. Czermno, site IIG. Wooden structures discovered in 1985 = Czermno, stanowisko IIG. Konstrukcje drewniane odkryte w 1985 r., (w:) M. Florek, M. Wołoszyn (red.), The early medieval settlement complex at Czermno in the light of results from past research (up to 2010). Material evidence = Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Czermnie w świetle wyników badań dawnych (do 2010). Podstawy źródłowe t. I, Kraków-Leipzig-Rzeszów-Warszawa 2016, 385-419.
3). I. Florkiewicz, A. Jusupović, A. Musin et all.
2020. The Sphinx of Slavic Sigillography – small lead seals of „Drohiczyn type” from Czermno. Material evidence = Sfinks słowiańskiej sfragistyki – plomby „typu drohiczyńskiego” z Czermna. Podstawy źródłowe, U Źródeł Europy Środkowo-Wschodniej = Frühzeit Ostmitteleuropas, t. 6/2, Kraków-Leipzig-Rzeszów-Saint Petersburg-Warszawa.
4). T. Dzieńkowski, M. Wołoszyn, I. Florkiewicz, R. Dobrowolski, J. Rodzik, I. Hajdas, M. Krąpiec
2020. Digging the history. Absolute chronology of the settlement complex at Czermno-Cherven’ (eastern Poland). Research status and perspectives, Sprawozdania Archeologiczne 72/2, 409-466.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”; wykonawca w grancie „Sfinks słowiańskiej sfragistyki – plomby typu drohiczyńskiego z Czermna na wschodnioeuropejskim tle porównawczym”; wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie), część II. Dokończenie prac dokumentacyjnych”.

mgr Tomasz Herbich

mgr Anna Hyrchała

Archeolog, absolwentka Instytutu Archeologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 2008 r. pracownik Muzeum im. ks. St. Staszica w Hrubieszowie, obecnie na stanowisku kustosza. Kierownik projektów naukowych m. in.: NCN „Najmniej znany spośród najbardziej interesujących – obrządek pogrzebowy kultury strzyżowskiej”, MKiDN „Wielokulturowe stanowisko w Czerniczynie – nieznane źródło wiedzy o pradziejach i wczesnym średniowieczu zakończony publikacją monografii stanowiska”.
Autorka/współautorka ale także redaktorka/współredaktorka publikacji (zob. academia.edu ) m.in.:
1). A. Hyrchała
2015. Kultura strzyżowska – początek nowej epoki, (w:) A. Hyrchała, B. Bartecki (red.), Wojownik i księżniczka. Archeologia – medycyna sądowa – sztuka, Hrubieszów, 32-51.
2). A. Hyrchała
2015. Wojownik i księżniczka z Rogalina – nowy rozdział w dziejach badań nad kulturą strzyżowską, (w:) A. Hyrchała, B. Bartecki (red.), Wojownik i księżniczka. Archeologia – medycyna sądowa – sztuka, Hrubieszów, 52-79.
3). A. Przystańska, D. Lorkiewicz-Muszyńska, M. Abreu-Głowacka, M. Glapiński, A. Sroka, A. Rewekant, A. Hyrchała, B. Bartecki, Cz. Żaba, T. Kulczyk
2017. Analysis of human dentition from Early Bronze Age: 4000-year-old puzzle, Odontology, 105:1, 13-22.
4). A. Hyrchała, W. Koman
2017. Cmentarzysko szkieletowe kultury mierzanowickiej, (w:) A. Hyrchała (red.), Wielokulturowe stanowisko 3 w Czerniczynie w świetle badań w latach 1981-1985, Hrubieszów, 32-59.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

dr Vujadin Ivaniśević

dr Piotr Kotowicz

Archeolog. Absolwent Instytutu Archeologii Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2002). Tuż po studiach rozpoczął pracę w rodzinnym Sanoku, w Pracowni Archeologicznej miejscowego Muzeum Historycznego, gdzie piastuje obecnie stanowisko kustosza. Czasowo zatrudniony również na Uniwersytecie Rzeszowskim i w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Sanoku. W 2017 r. na Uniwersytecie Rzeszowskim obronił pracę doktorską pt. „Topory wczesnośredniowieczne z ziem polskich”.
Specjalizuje się w archeologii wczesnośredniowiecznej i średniowiecznej, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki pogranicza polsko-ruskiego, ale głównym przedmiotem jego zainteresowań jest średniowieczne bronioznawstwo. Inicjator powstania i redaktor naczelny, wychodzącego już 15 lat rocznika „Acta Militaria Mediaevalia”.
Autor, współautor i redaktor wielu publikacji naukowych i popularno-naukowych (zob. academia.edu), w szczególności zaś:
1). S. Cygan, M. Glinianowicz, P. N. Kotowicz (red.)
2011. „In Silvis, campis… et urbe”. Średniowieczny obrządek pogrzebowy na pograniczu polsko-ruskim, Collectio Archaeologica Ressoviensis XIV, Rzeszów-Sanok.
2). P. N. Kotowicz
2013. Broń i oporządzenie jeździeckie, (w:) J. Kalaga (red.), Sutiejsk. Gród pogranicza polsko-ruskiego w XI-XIII w. Studium interdyscyplinarne, Warszawa, 62-75.
3). P. N. Kotowicz
2014. Topory wczesnośredniowieczne z ziem polskich. Katalog źródeł, Rzeszów-Sanok.
4). P. N. Kotowicz
2018. Early medieval Axes from the Territory of Poland, Kraków.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie), część II. Dokończenie prac dokumentacyjnych”.

mgr Jerzy Kuśnierz

Archeolog. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (Instytut Archeologii – 1978 r.). W latach 1978-1985 pracownik Muzeum Okręgowego z Zamościu, w latach 1985-1989 pracownik urzędu Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Zamościu, od 1989 r. pracownik Muzeum Zamojskiego w Zamościu. Specjalizuje się w archeologii epoki brązu i wczesnego średniowiecza oraz historii badań archeologicznych pogranicza polsko-ruskiego.
Autor/współautor około 100 publikacji naukowych, m.in.:
1). J. Kuśnierz
1998. Die Beile in Polen III (Tűllenbeile), Prähistorische Bronzefunde IX, 21, Stuttgart.
2). J. Kuśnierz
2007. Skarb wyrobów brązowych ze Szczebrzeszyna w powiecie zamojskim. Studia nad epoką brązu i wczesną epoką żelaza w Europie, (w:) J. Chochorowski (red.), Księga poświęcona profesorowi Markowi Gedlowi na pięćdziesięciolecie pracy w Uniwersytecie Jagiellońskim, Kraków, 371-402.
3). J. Kuśnierz
2010. Находки мечей и топоров с XIV-XV вв. В пограничной зоне Червоной руси и Польского королества на фоне вооружённих конфликтов Венгрии, Польши и Литви за Русь и войны з Теутонским орденом в 1410 г., Русское наследие в странах Восточной и Центральной Европи, Брянск, 327-341.
4). J. Kuśnierz
2015. Реконструкція укріплень фортеці Замостя у 2011-2012 роках. Проблема археологічного нагляду, Вісник Рятівної Археології. Acta Archeologiae Conservativae, Випуск 1, Львів, 26-43.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

dr hab. Aleksandr E. Musin

Archeolog, historyk. Absolwent Uniwersytetu w Sankt Petersburgu (Katedra archeologii, Fakultet historyczny – 1992) oraz Prawosławnej Akademii Teologicznej w Sankt Petersburgu (1995), Rosja. Od 2000 r. pracownik Instytutu Historii Kultury Materialnej Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu.
Specjalizuje się w badaniach nad relacjami średniowiecznej Europy Wschodniej z obszarem cywilizacji bizantyńskiej i łacińskiej w świetle źródeł archeologicznych i pisanych. Zajmuje się historią oraz archeologią Kościoła i Chrześcijaństwa (doktorat 1997; habilitacja 2003).
Autor/współautor lub też redaktor/współredaktor ponad 400 publikacji naukowych (zob. academia.edu), m.in.:
1). А. Мусин
2002. Христианизация Новгородской земли в IX-XIV вв. Погребальный обряд и христианские древности [Khristianizatsiya Novgorodskoy zemli v 9-14 vekakh. Pogrebalniy obryad i khristianskie drevnosti = Chrystianizacja Ziemi Nowogrodzkiej w IX – XIV wiekach: obrządek pogrzebowy i dewocjonalia chrześcijańskie], Trudy Instituta Istorii Materialnoy Kultury 5, Sankt Petersburg (język rosyjski, streszczenie angielskie).
2). E. Nosov, A. Musin (red.)
2009. Императорская Археологическая Комиссия (1859-1917) [Imperatorskaya Arkheologitscheskaya Komissya = Cesarska Komisja Archeologiczna], St. Petersburg, t. 1-2 (język rosyjski, streszczenie angielskie).
3). M. Salamon, M. Wołoszyn, A. Musin, P. Špehar, M. Hardt, M.P. Kruk, A. Sulikowska Gąska (red.)
2012. Rome, Constantinople and Newly-Converted Europe: Archaeological and Historical Evidence, Kraków-Leipzig-Rzeszów-Warszawa, t. I-II.
4). P. Bauduin, A. Musin (red.)
2014. Vers l’Orient et vers l’Occident: regards croisés sur dynamiques et les transferts culturels des Vikings à la Rous ancienne, Caen.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”; wykonawca w grancie „Sfinks słowiańskiej sfragistyki – plomby typu drohiczyńskiego z Czermna na wschodnioeuropejskim tle porównawczym”.

prof. dr hab. Michał Parczewski

dr hab. Anna A. Peskova

dr Jarosław Pohoralskyj

Archeolog, historyk/mediewista. Absolwent Katedry Archeologii Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. I. Franka (2001). Od 2004 – pracownik Katedry Archeologii, od 2006 – dyrektor Muzeum Archeologicznego Uniwersytetu Lwowskiego.
Specjalizuje się w badaniach nad średniowiecznym budownictwem u Słowian (doktorat 2018), średniowieczną historią Galicji i Wołynia, zwłaszcza Ziemi Przemyskiej.
Autor/współautor ponad 50 publikacji naukowych (zob. academia.edu), m.in.:
1). Я. Погоральський
2010. Побутові печі у житлах ІV–X ст. з Волино-Прикарпатського порубіжжя, Археологія і давня історія України 4, 109-120.
2). J. Pohorals’kyj
2012. Stanowiska archeologiczne z okresu wczesnego średniowiecza na Roztoczu Wschodnim, (w:) W. Łysiak (red.), Roztocze i jego mieszkańcy. Historia i kultura, Tomaszów Lubelski, Lubaczów, 75-84.
3). Я. Погоральський
2013. До локалізації деяких літописних пунктів Перемишльської землі (w:) V. Nagirnyj, T. Pudłocki (red.), Przemyśl i ziemia przemyska w strefie wpływów ruskich X – połowa XIV w. (COLLOQUIA RUSSICA, Series II, Tom I), Kraków, 57-66.
4). Я. Погоральський
2013. Житла з печами як маркер напрямів і динаміки розселення склавинів: східнокарпатський шлях, (w:) J. Gancarski (red.), Transkarpackie kontakty kulturowe wokresie lateńskim, rzymskim i wczesnym średniowieczu, Krosno, 185-197.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

prof. dr hab. Jacek Poleski

mgr Beata Polit

Archeolog. Absolwentka Instytutu Archeologii Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (rocznik 2010), aktualnie doktorantka w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Od 2018 r. pracownik Muzeum Narodowego w Kielcach, gdzie pełni obowiązki kierownika Działu Archeologii. Kierownik kilku projektów naukowych w tym m. in. grantu finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki „Biżuteria późnoscytyjska i sarmacka na Krymie – przemiany typologiczno-chronologiczne”.
Autorka/współautorka artykułów naukowych i recenzji (zob. academia.edu), w tym m.in.:
1). P. Mączyński, B. Polit
2016. Wytwory krzemienne z cmentarzyska z późnej starożytności Nejzac na Krymie, Wiadomości Archeologiczne 6, 175-193.
3). P. Mączyński, B. Polit
2017. Discovered Once Again. Interpretation of Flint Artefacts from Funerary Constructions of the Late Scythian Culture, Archäologisches Korrespondenzblatt 47/3, 383-396.
3). B. Polit
2018. Considerations on bracelets with “globular” and “pineal-shaped” endings from the Sarmatian period Crimea, Materiały i Sprawozdania Rzeszowskieo Ośrodka Archeologicznego 39, 71-89.
4). B. Polit
2018. Some remarks on the metal jewellery from male burials of the Late Roman period cemetery of Neyzats, Крым в сарматскую эпоху (II в. до н.э. – IV в.н.э.) III, Симферополь, 121-136.
Funkcja: wykonawca w grancie „Sfinks słowiańskiej sfragistyki – plomby typu drohiczyńskiego z Czermna na wschodnioeuropejskim tle porównawczym”.

dr Łukasz Pospieszny

Archeolog. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (2007). W latach 2007-2012 doktorant w Instytucie Prahistorii UAM, w latach 2012-2013 pracownik Wydziału Studiów Historycznych na Uniwersytecie w Göteborgu, od 2013 r. pracownik Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu. Stypendysta Rządu Duńskiego (2005-2006) i Kazimierz Salewicz og hustru Marit Jensens Studiefond (2009-2010) na Uniwersytecie w Aarhus oraz Programu Visby (2009-2010) na Uniwersytecie w Göteborgu. Laureat stypendium dla wybitnych młodych naukowców Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2017).
Specjalizuje się w badaniach europejskich społeczeństw ze schyłku neolitu i wczesnej epoki brązu (z wykorzystaniem metod izotopowych) oraz w geofizyce archeologicznej (doktorat 2012).
Autor/współautor lub też współredaktor ponad 40 publikacji naukowych (zob. academia.edu), m.in.:
1). Ł. Pospieszny
2009. Zwyczaje pogrzebowe społeczności kultury ceramiki sznurowej w Wielkopolsce i na Kujawach, Poznań.
2). Ł. Pospieszny
2015. Freshwater reservoir effect and the radiocarbon chronology of the cemetery in Ząbie, Poland, Journal of Archaeological Science 53, 264-276.
3). S. Nowaczyk, Ł. Pospieszny, I. Sobkowiak-Tabaka (red.)
2017. Megalityczny grobowiec kultury amfor kulistych z Kierzkowa na Pałukach. Milczący świadek kultu przodków z epoki kamienia, Biskupińskie Prace Archeologiczne nr 12, Biskupin.
4). Ł. Pospieszny
2017. Badania geofizyczne grodziska i osady towarzyszącej w Grodziszczu, stan. 1, (w:) B. Gruszka (red.), Grodziszcze. Od grodu plemiennego do kluczowego ośrodka zachodnich rubieży państwa wczesnopiastowskiego. Studium interdyscyplinarne, część 1, Zielona Góra, 149-154.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

dr Sylwester Sadowski

Archeolog. Absolwent Katedry Archeologii UMCS w Lublinie (studia w latach 1996-2001). Od 2004 roku pracownik Instytutu Archeologii w tym samym Uniwersytecie. W 2011 r. obronił w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu doktorat poświęcony uzbrojeniu sarmackiemu. Od 2004 roku prowadzi badania wykopaliskowe na terenie gm. Komarów-Osada w pow. zamojskim (m.in. stanowisko nr 1 w Swaryczowie – cmentarzysko birytualne z młodszego i późnego okresu rzymskiego).
Zainteresowania badawcze skupione wokół problematyki schyłku starożytności oraz ludów stepowych Wschodniej Europy.
Autor/współautor publikacji naukowych (zob. academia.edu ), m.in.:
1). S. Sadowski
2012. New perspectives in the research of Sarmatian edged weapon on the example of swords and daggers with a ring-shaped pommel, (w:) Культуры степной Евразии и их взаимодействие с древними цивилизациями: Материалы международной научной конференции, посвященной 110-летию со дня рождения выдающегося российского археолога Михаила Петровича Грязнова / Cultures of the steppe zone of Eurasia and their interaction with ancient civilizations: Materials of the International conference dedicated to the 110th birth anniversary of the outstanding Russian archaeologist Mikhail Petrovich Gryaznov, Санкт-Петербург / St. Petersburg, 389-395.
2). S. Sadowski
2012. Nowe znalezisko czekana typu scytyjskiego z południowo-wschodniej Polski, (w:) W. Blajer (red.), Peregrinationes Archaeologicae in Asia et Europa Joanni Chochorowski dedicatae, Kraków, 385-390.
3). M. Kłosińska, S. Sadowski
2017. Long distance connections of the south-eastern peripheries of the Lublin region at the time of the Lusatian culture in the light of archival and newly discovered materials, Sprawozdania Archeologiczne 69, 391-408.
4). M. Kłosińska, J. Orzeł, S. Sadowski
2017. Z badań nad znaleziskami brązowych sierpów z guzkiem na Lubelszczyźnie i na terenach ościennych, Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego XXXVIII, 49-72.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

dr Perica Špehar

dr Maciej Trzeciecki

Archeolog. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2003 r. pracownik Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Laureat nagrody Prezesa Rady Ministrów za wyróżnioną rozprawę doktorską (2012).
Zainteresowania badawcze: metody analiz i interpretacji ceramiki z wykopalisk, archeologia historyczna, archeologia stanowisk wielowarstwowych, archeologia krajobrazu.
Autor/współautor lub też redaktor/współredaktor ponad 80 publikacji naukowych (zob. academia.edu), m.in.:
1). M. Auch, M. Bogucki, M. Trzeciecki
2012. Osadnictwo wczesnośredniowieczne na stanowisku Janów Pomorski 1, (w:) M. Bogucki, B. Jurkiewicz (red.), Janów Pomorski, st. 1, gm. Elbląg. Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w latach 2007-2008,Tom 2: Od późnego okresu wędrówek ludów do nowożytności (Truso Studies1), Elbląg, 23-232.
2). M. Trzeciecki
2016. Patterns of Diversity: Using Ceramics to Examine the Social Topography of the Medieval Town of Płock, Poland, (w:) B. Jervis, L. Broderick, I. Grau Sologestoa (red.), Objects, Environment and Everyday Life in Medieval Europe (Studies in the History of Daily Life 800-1600, 3), Turnhout, 113-116.
3). M. Trzeciecki
2016. Ceramika płocka między XI a XIX wiekiem. Studium archeologiczne, Warszawa.
4). M. Trzeciecki (red.)
2016. The Past Societies.Polish lands from the first evidence of human presence to the Early Middle Ages. Volume 5: 500-1000 AD, Warszawa.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie), część II. Dokończenie prac dokumentacyjnych”.

mgr Andrzej Urbański

mgr Sylwia Wajda

Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie), część II. Dokończenie prac dokumentacyjnych”.

Archeozoolodzy

dr Danuta Makowicz-Poliszot

dr hab. Teresa Tomek

Ornitolog. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego (Wydział Biologii i Nauk o Ziemi – 1967). W latach 1971-2017 pracownik Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, od sierpnia 2017 emerytka. Prócz badania ptaków współcześnie żyjących (doktorat 1976; habilitacja 2003), specjalizuje się w paleoornitologii. Opracowuje szczątki ptaków kopalnych pochodzące zarówno z wykopalisk archeologicznych jak i znalezisk paleontologicznych.
Autorka/współautorka ponad 100 oryginalnych publikacji naukowych (zob. academia.edu), min.:
1). T. Tomek, Z. M. Bocheński
2009. A key for the identification of domestic bird bones in Europe: Galliformes and Columbiformes, Kraków.
2). T. Tomek, Z. M. Bocheński, P. Socha, K. Stefaniak
2012. Continuous 300,000-year fossil record: changes in the ornithofauna of Biśnik Cave, Poland, Palaeontologica Electronica, 15.1.2A: 20 p.
3). Z. Bocheński, Z. M. Bocheński, T. Tomek
2012. A history of Polish birds, Kraków.
4). T. Tomek, Z. M. Bocheński, K. Wertz, E. Świdnicka
2014. A new genus and species of a galliform bird from the Oligocene of Poland. Palaeontologia Electronica 17.3.38A: 15p.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

dr Mirosława Zabilska-Kunek

Archeolog. Absolwentka Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (Instytut Archeologii, stopień mgr – 2008, stopień dr – 2013). Od 2013 r. pracownik Instytutu Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Specjalizuje się w badaniach archeozoologicznych, a zwłaszcza w archeoichtiologii (badaniach szczątków ryb znajdowanych na stanowiskach archeologicznych).
Autorka/współautorka ponad 20 publikacji naukowych (zob. academia.edu), m.in.:
1). A. Pluskowski, Z. Sawicki, J.-M. Shillito, M. Badura, D. Makowiecki, M. Zabilska-Kunek, K. Seetah, A. Brown
2014. Biała Góra: The Forgotten Colony in the Medieval Pomeranian-Prussian Borderlands, Antiquity 88:341, 863-882.
2). M. Zabilska-Kunek
2014. Środowiskowe i kulturowe uwarunkowania rybołówstwa ludów wybrzeży Bałtyku w V-IV tysiącleciu przed Chrystusem na przykładzie osady w Dąbkach, stan. 9 (gm. Darłowo), Collectio Archaeologica Ressoviensis XXXII, Rzeszów.
3). Z. Sawicki, A. Pluskowski, A. Brown, M. Badura, D. Makowiecki, L.-M. Shillito, M. Zabilska-Kunek, K. Seetah
2015. Survival at the Frontier of Holy War: Political Expansion, Crusading, Environmental Exploitation and the Medieval Colonizing Settlement at Biała Góra, North Poland, European Journal of Archaeology 18:2, 282-311.
4). M. Zabilska-Kunek, D. Makowiecki, J. Kabaciński
2016. Mesolithic Fishery in the Polish Lowland. Fish remains from the Site 9 at Krzyż Wielkopolski, Poland, Environmental Archaeology 21:4, 317-324.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

Etnolodzy

dr Roman Czmelyk

prof. dr hab. Lech Mróz

Geografowie

dr Krystyna Bałaga

prof. dr hab. Radosław Dobrowolski

Geograf, geomorfolog. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (Wydział Biologii i Nauk o Ziemi – 1988 r.). Od 1987 r. do chwili obecnej pracownik Instytutu Nauk o Ziemi, a następnie Wydziału Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej UMCS. Specjalizuje się w badaniach z zakresu geomorfologii strukturalnej (doktorat – 1998; habilitacja – 2007), a także paleogeografii czwartorzędu (profesura – 2014). Główny przedmiot badań to geomorfologia krasu kredowego oraz rekonstrukcje środowiskowe, bazujące na analizach wieloparametrycznych osadów biogenicznych.
Autor lub współautor ponad 200 publikacji naukowych (zob. researchgate.net), m.in.:
1). R. Dobrowolski
2006. Glacial and periglacial transformation of the karst relief of the northern foreland of the Lublin-Volyn Uplands (SE Poland, NW Ukraine), Lublin.
2). R. Dobrowolski, A. Bieganowski, P. Mroczek, M. Ryżak
2012. Role of periglacial processes in epikarst morphogenesis – a case study from Chełm chalk quarry, Lublin Upland, eastern Poland, Permafrost and Periglacial Processes 23, 251-266.
3). R. Dobrowolski, K. Bałaga, A. Buczek, W. P. Alexandrowicz, M. Mazurek, S. Hałas, N. Piotrowska
2016. Multi-proxy evidence of Holocene climate variability in Volhynia Upland (SE Poland) recorded in spring fed fen deposits from the Komarów site, The Holocene 26(9), 1406-1425.
4). R. Dobrowolski, J. Rodzik, P. Mroczek, P. Zagórski, K. Bałaga, M. Wołoszyn, T. Dzieńkowski, I. Hajdas, S. Fedorowicz
2018. Environmental conditions of settlement in the vicinity of the medieval capital of Cherven Towns (Czermno site, Hrubieszów Basin, Eastern Poland), Quaternary International 493, 258-273.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

dr Przemysław Mroczek

Geograf, specjalizujący się w paleogeografii czwartorzędu Europy Środkowej. Absolwent studiów magisterskich na kierunku geografia w UMCS (specjalność hydroklimatologia) w 1999 roku. Od 1 X 1999 r. pracownik naukowo-dydaktyczny najpierw Instytutu Nauk o Ziemi (do 2012 r.), a następnie Wydziału Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej (2012-). Specjalizuje się przede wszystkim w rekonstrukcjach paleogeograficznych opartych o badania lessów i gleb kopalnych. Obszarem badawczym jest głównie pas Wyżyn Południowopolskich oraz zachodnia i środkowa Ukraina. W dorobku naukowym posiada ważne publikacje z zakresu genezy lessów i ewolucji pokryw lessowych w młodszym czwartorzędzie. Wśród najważniejszych publikacji wymienić należy dwie monografie z zakresu mikromorfologii sekwencji lessowo-glebowych. Do ich grona zaliczają się dwie singlowe monografie naukowe (Mroczek 2008; 2018). Poza działaniami w ramach grantu „Złote jabłko …” współpracuje on z szerokim gronem archeologów, z którymi realizował badania geoarcheologiczne różnowiekowych stanowisk m.in. w Bronocicach (Wyż. Miechowska), Krakowie-Spadzistej (Wyż. Krakowsko-Częstochowska) i Wilczycach (Wyż. Sandomierska).
Autor lub współautor ponad 400 publikacji naukowych (zob. researchgate.net; UMCS), m.in.:
1). P. Mroczek
2008. Interpretacja paleogeograficzna cech mikromorfologicznych neoplejstoceńskich sekwencji lessowo-glebowych, Lublin.
2). P. Mroczek
2013. Recycled loesses – a micromorphological approach to determination of local source areas of Weichselian loess, Quaternary International 296, 241-25.
3). R. Dobrowolski, P. Mroczek (red.)
2014. Potencjał przyrodniczy a zrównoważony rozwój powiatów Polesia Lubelskiego, Lublin.
4). P. Mroczek
2018. Późnovistuliańsko-holoceńska ewolucja lessowych gleb płowych wyżyn południowopolskich w świetle badań mikromorfologicznych, Lublin.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

dr hab., prof. UMCS Jan Rodzik

Geograf, geomorfolog. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (Wydział Biologii i Nauk o Ziemi – 1986). Od 1973 r. do chwili obecnej pracownik Instytutu Nauk o Ziemi, a następnie Wydziału Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej UMCS. W latach 1982/83, 1992/93 oraz 1994/95 był pracownikiem Instytutu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w związku z udziałem w rocznych ekspedycjach na Spitsbergen.
Specjalizuje się w badaniach nad pogodowo-klimatycznymi warunkami współczesnych procesów rzeźbotwórczych w Arktyce (Spitsbergen – doktorat) oraz przyrodniczymi i antropogenicznymi uwarunkowaniami erozji gleb i rozwoju wąwozów (Lubelszczyzna – habilitacja).
Autor lub współautor ponad 300 publikacji naukowych (zob. researchgate.net), m.in.:
1). J. Rodzik, T. Ciupa, G. Janicki, W. Kociuba, A. Tyc, W. Zgłobicki
2008. Współczesne przemiany rzeźby Wyżyn Polskich, (w:) L. Starkel, A. Kostrzewski, A. Kotarba, K. Krzemień (red.), Współczesne przemiany rzeźby Polski, Kraków, 165-228.
2). M. Dotterweich, J. Rodzik, W. Zgłobicki, A. Schmitt, G. Schmidtchen, H-R. Bork
2012. High resolution gully erosion and sedimentation processes, and land use changes since the Bronze Age and future trajectories in the Kazimierz Dolny area (Nałęczów Plateau, SE-Poland), Catena 95, 50-62.
3). J. Rodzik, P. Mroczek, T. Wiśniewski
2014. Pedological analysis as a key for reconstructing primary loess relief – A case study from the Magdalenian site in Klementowice (eastern Poland), Catena 117, 50-59.
4). P. Zagórski, J. Rodzik, M. Moskalik, M.C. Strzelecki, M. Lim, M. Błaszczyk, A. Promińska, G. Kruszewski, A. Styszyńska, A. Malczewski
2015. Multidecadal (1960–2011) shoreline changes in Isbjørnhamna (Hornsund, Svalbard), Polish Polar Research 36:4, 369-390.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

dr hab. Piotr Zagórski

Geograf, geomorfolog. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. W latach od 1994 zatrudniony w Zakładzie Geomorfol0gii (do 2011 Instytut Nauk o Ziemi; od 2011 – Wydział Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej). Specjalizuje się w badanych polarnych dotyczących procesów w obszarach paraglacjalnych i peryglacjalnych w szczególności strefą litoralną (doktorat 2003; habilitacja 2014). Inne zainteresowania dotyczą stratygrafii i paleogeografii plejstocenu oraz wykorzystania metod fotogrametrycznych i GIS/GPS w badanych środowiskowych oraz archeologicznych.
Autor/współautor lub też redaktor/współredaktor ponad 50 publikacji naukowych (zob. researchgate.net), m.in.:
1). P. Zagórski
2005. NW part of Wedel Jarlsberg Land (Spitsbergen, Svalbard, Norway), Orthophotomap, scale 1:25000, (w:) K. Pękala, H. Faste Aas (red.). Zakład Geomorfologii, Instytut Nauk o Ziemi, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Norsk Polarinstitutt, Tromsø, Lublin.
2). P. Zagórski
2011. Shoreline dynamics of Calypsostranda (NW Wedel Jarlsberg Land, Svalbard) during the last century, Polish Polar Research 32, 67-99.
3). P. Zagórski, G. Gajek, P. Demczuk
2012. The influence of glacier systems of polar catchments on functioning of the coastal zone (Recherchefjorden, Svalbard), Zeitschrift für Geomorphologie 56:1, 101-122.
4). P. Zagórski, M. Harasimiuk, J. Rodzik (red.)
2013. The Geographical Environment of NW Part of Wedel Jarlsberg Land (Spitsbergen, Svalbard) (Środowisko geograficzne północno-zachodniej części Ziemi Wedela Jarlsberga (Spitsbergen, Svalbard), Lublin.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

Historycy

dr hab. Katarzyna Błachowska

dr Jacek Feduszka

Starszy kustosz Muzeum Zamojskiego w Zamościu, historyk, muzealnik, członek honorowy International Napoleonic Society i Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego.
Jego zainteresowania i praca naukowa związane są m.in. z: historią miasta Zamościa i twierdzy zamojskiej (XVI-XX w.), wielokulturowością Zamościa i regionu, dziejami epoki napoleońskiej, historią polskich powstań narodowych XIX w. (szczególnie: powstania listopadowego 1830-1831 r.), historią i teorią wojskowości szczególnie: fortyfikacji na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej XVII-XIX wieku, numizmatyką i naukami pomocniczymi historii.
Wybrane publikacje numizmatyczne:
1). J. Feduszka
1999. Zamojska część skarbu monet rzymskich z Żulic, “Wiadomości Numizmatyczne” R.XLIII, z. 1-2 (167-168), 69-98.
2). J. Feduszka
2003. Grosz miśnieński Fryderyka II i Wilhelma III ze zbiorów Muzeum Zamojskiego w Zamościu, Zamojski Kwartalnik Kulturalny, Nr.1-2, 2001, 128-131.
3). J. Feduszka
2003. Dziewiętnastowieczni badacze i kolekcjonerzy monet halicko-ruskich, Zamojsko-Wołyńskie Zeszyty Muzealne, t. I, 85-94.
4). J. Feduszka
2005. Medale i medaliony poświęcone kanclerzowi i hetmanowi wielkiemu koronnemu Janowi Zamoyskiemu (1542-1605) od XVI do XX wieku, (w:) Jan Zamoyski wódz – mecenas – polityk. Przewodnik po wystawie, 18-27.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

prof. dr. Matthias Hardt

dr hab. prof. IAE PAN Andrzej Janeczek

dr hab. Adrian Jusupović

Historyk. Absolwent Instytutu Historycznego UW. W 2011 r. doktorat na Wydziale Historycznym UW. W 2018 r. uzyskanie stopnia doktora habilitowanego. Od 2007 r. do 2016 r. pełnoetatowy pracownik Instytutu Pamięci Narodowej (na stanowiskach inspektor, st. inspektor, specjalista oraz st. specjalista). Od 2013-2016 r. adiunkt-stażysta (1/4 etatu) następnie adiunkt (od czerwca 2016-2017 r. pół etatu od 2018 r. na etacie) w Instytucie Historii im. T. Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. W latach 2007–2017 staże naukowe na Uniwersytecie Reńskim Fryderyka Wilhelma w Bonn, na Uniwersytecie im. T. Ševčenki, na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie im. M. Łomonosowa oraz w Państwowej Akademii Nauk Białorusi.
Specjalizuje się w stosunkach polsko-ruskich od końca X do XIV w., źródłoznawstwie (zabytki piśmiennictwa ruskiego) oraz edytorstwie. We wrześniu 2015 r. nagrodzony stypendium MNiSW dla młodych wybitnych naukowców.
Autor lub współautor lub też redaktor/współredaktor kilkudziesięciu publikacji naukowych i popularnonaukowych (zob. academia.edu), m.in.:
1). A. Jusupović
2013. Elity ziemi halickiej i wołyńskiej w czasach Romanowiczów (1205-1269). Studium prozopograficzne, Kraków.
2). A. Юсупович
2016. «Перемышль, Червень и иные грады» и их территориальная принадлежность в конце X – начале XI в., Средневековая Русь 12, 27-62.
3). D. Dąbrowski, A. Jusupović
2017. Monumenta Poloniae Historica, Nova Series, Vol. XVI: Chronica Galiciano-Voliniana. Chronica Romanoviciana, ediderunt, praefatione notisque instruxerunt, Kraków-Warszawa.
4). D. Dąbrowski, A. Jusupović (tłumaczenie, wstęp i komentarze)
2017. Kronika halicko-wołyńska. Kronika Romanowiczów, Kraków-Warszawa.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”; wykonawca w grancie „Sfinks słowiańskiej sfragistyki – plomby typu drohiczyńskiego z Czermna na wschodnioeuropejskim tle porównawczym”.

prof. dr hab. Christian Lübke

Historycy sztuki

dr hab., prof. UG Mirosław P. Kruk

Historyk sztuki (zob. wikipedia.pl). Doktor habilitowany nauk humanistycznych ze specjalizacją w zakresie sztuki bizantyńskiej i pobizantyńskiej. Doktorat i habilitację uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kierownik Zakładu Historii Sztuki Średniowiecznej w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego; kustosz dyplomowany, kurator kolekcji sztuki cerkiewnej Muzeum Narodowego w Krakowie w Pałacu Biskupa Erazma Ciołka. W latach 1991-1992 pracował w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego (Collegium Maius); od 1996 r. pracuje w Muzeum Narodowym w Krakowie. W 2000 r. zatrudniony w Dziale Sztuki Cerkiewnej MNK (od 2011 opiekun kolekcji). Od 2000 r. jest równocześnie pracownikiem naukowo-dydaktycznym Uniwersytetu Gdańskiego (od 2012 kierownik Zakładu Historii Sztuki Średniowiecznej w Instytucie Historii Sztuki).
Specjalizuje się w badaniach nad kulturą i historią sztuki Europy średniowiecza i czasów nowożytnych, szczególnie Słowiańszczyzny i Bizancjum jak również w badaniach nad dziejami kultury Kościoła Wschodniego w dawnej Rzeczypospolitej, zwłaszcza historii malarstwa ikonowego w odniesieniu do innych ośrodków malarstwa ortodoksyjnego.
Autor kilku monografii i kilkudziesięciu artykułów naukowych, w sumie ponad 160 prac, w tym kilku monografii, katalogów wystaw, kilkudziesięciu artykułów i haseł leksykograficznych (zob. academia.edu), m.in.:
1). M. P. Kruk
2000. Zachodnioruskie ikony Matki Boskiej z Dzieciątkiem w wieku XV i XVI, Kraków.
2). M. P. Kruk, A. Sulikowska-Gąska, M. Wołoszyn
2006. Sacralia Ruthenica. Early Ruthenian and Related Metal and Stone Items in the National Museum in Cracow and National Museum in Warsaw. Dzieła staroruskie bądź z Rusią związane z metalu i kamienia w Muzeum Narodowym w Krakowie i w Muzeum Narodowym w Warszawie (wersja angielsko-polska), Warszawa.
3). M. P. Kruk
2011. Ikony – obrazy w świątyniach rzymsko – katolickich dawnej Rzeczypospolitej, Kraków.
4). M. P. Kruk, A. Hola, M. Walczak (red.), wstęp: A. Betlej, M. Jędraszewski, G. Korpal, A. Wilmering, M. Groß
2018. Mistrz i Katarzyna. Hans von Kulmbach i jego dzieła dla Krakowa (wersja polsko-niemiecka), Kraków.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

Paleobotanicy

mgr Katarzyna Cywa

prof. dr hab. Maria Lityńska-Zając

Biolog, archeobotanik. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi, kierunku biologia, archeobotanika (1982).
W okresie 2.01. 1982 – 30.06. 1982 stażysta w Zakładzie Paleobotaniki Instytutu Botaniki im. W. Szafera PAN (doktorat 1996). Od lipca 1982 r. do dzisiaj pracownik Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk (habilitacja 2006).
Zainteresowania badawcze koncentrują się na poznaniu roślin, które były związane z człowiekiem w przeszłości i miały znaczenie w gospodarce dawnych społeczności rolniczych. Równocześnie prowadzi studia dotyczące poznania historii flory i roślinności synantropijnej oraz badania nad problemami wynikającymi z interakcji człowiek-środowisko. Prowadzi systematyczne studia archeobotaniczne w kraju i w Egipcie oraz nad materiałem pozyskanym w Bułgarii, Grecji, Rumuni, Węgrzech, na Słowacji i Ukrainie.
Autorka lub współautorka około 200 publikacji, w tym 4 książek (www.iaepan.edu.pl), m.in.:
1). M. Lityńska-Zając
2005. Chwasty w uprawach roślinnych w pradziejach i wczesnym średniowieczu, Kraków.
2). M. Lityńska-Zając, K. Wasylikowa
2005. Przewodnik do badań archeobotanicznych, Poznań.
3). M. Lityńska-Zając, K. Chwedorzewska, M. Olech, M. Korczak-Abshire, A. Augustyniuk-Kram
2012. Diaspores and phyto-remains accidentally transported to the Antarctic Station during three expeditions, Biodiversity and Conservation 21, 3411-3421.
4). J. Kruk, M. Lityńska-Zając, S. Milisauskas
2016. Gospodarka roślinna w neolicie. Studium przypadku, Kraków.
Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”.

Analizy specjalistyczne

mgr Karolina Blusiewicz

dr inż. Maria Cybulska

dr inż. Aldona Garbacz-Klempka

Funkcja: wykonawca w grancie „Złote jabłko polskiej archeologii. Zespoły grodowe w Czermnie i Gródku (Grody Czerwieńskie) – chronologia i funkcja w świetle badań dawnych oraz weryfikacyjnych”; wykonawca w grancie „Sfinks słowiańskiej sfragistyki – plomby typu drohiczyńskiego z Czermna na wschodnioeuropejskim tle porównawczym”.